Biomedya - Biyoteknoloji & Yaşam Bilimleri

Amerika’nın Nebraska Eyaleti’nde tarım yapılan toprakta arsenik, uranyum gibi eser elementler bulunmakta. Yüksek miktarda eser elementleri içeren topraklara ekilen ürünler bahsi geçen eser elementleri emebilmekte. Bu eser elementleri emmek ürünlerin potansiyel olarak büyümesini engelliyor ve ürünleri tüketenlerin sağlığını tehdit ediyor.

Nanoskopik bir mineral olan, yeraltı ve içme sularını arttırmak için kullanılan ferrihidrit’in Sorunun çözülmesinde etkisini merak eden Arindam Malakar, Chittarajan Ray ve meslektaşları serada mısır ekimi deneyine başladılar. Nebraska-Lincoln Üniversitesi Panhandle Araştırma ve Yayım Merkezi’nde gerçekleştirilen deneyde üç farklı toprak kullanıldı. Deneyin yapıldığı topraklardan biri ferrihidritsiz, biri yüzde 0,5 ferrihidritli ve diğeri yüzde 0,10 mineralli olmak üzere mısırlar ekildi. Toprakları arsenik ve uranyum takviyeli su ile sulayan araştırmacılar, mısırların büyümesini ve bitki köklerinin ulaştığı sudaki asrenic ve uranyum konsantrasyonunu incelediler.

Araştırmacılar, ferrihidrit eklenmiş toprakların arsenik ve uranyum konsantrasyonlarını yaklaşık yüzde 20 oranında azalttığını gördüler. Ayrıca, mısırların büyümesi için gerekli olan ancak yeraltı sularına karışmasıyla insan sağlığına zarar verebilecek olan nitrat kaybının yüzde 30, yüzde 50 oranında azaldığı aktarıldı. Su tutma durumunu ise ferrihidrit olmadan yüzde 13 olan oran yaklaşık yüzde 17’ye yükseldi. Ferrihidritle zenginleştirilmiş topraktaki mısır yüzde 12, yüzde 15 daha fazla canlı doku üreterek, daha fazla klorofil sentezledi ve iki katına yakın demir içermekte.

Araştırmacılar, deneyin sonuçlarını net olarak doğrulamak için gerçek saha koşullarında benzer deneylerin yapılması gerektiğini söyledi.

phys.org