Biomedya - Biyoteknoloji & Yaşam Bilimleri

Soğuk yanığı sadece cilt hücrelerini öldürmekle kalmaz, aynı zamanda kas ve kemik gibi daha derin dokulara da zarar vererek bazen ikincil enfeksiyonlara ve kalıcı sinir hasarına neden olabilir. Etkilenen uzvun hızlı bir şekilde yeniden ısıtılması gibi yaygın tedaviler doku donmasını tersine çevirmeyi amaçlar, ancak tedavi sırasında birçok hücre zaten ölür. 

Son zamanlarda, bilim adamları, giysilere dikilen elektrikli ısıtıcılar veya transgenik antifriz proteinleri gibi donma önleme stratejileri geliştirdiler, ancak bu tür yaklaşımlar genellikle maliyetlidir, pratik değildir veya güvenlik endişeleri vardır. Bu nedenle, Munia Ganguli ve meslektaşları, hücreleri dondurarak saklamak için laboratuvarlarda yaygın olarak kullanılan sentetik moleküllerin bir kombinasyonunun donma önleme özelliklerini test etmek istediler. Dimetil sülfoksit (DMSO), buz kristallerinin hücrelerin içinde oluşmasını engeller.

Araştırmacılar önce, farklı miktarlarda DMSO ve PVA'nın tek başına veya kombinasyon halinde, dondurucu sıcaklığa maruz kalan bir tabakta kültürlenmiş hücrelerin ölümünü önleme yeteneğini test etti. 1,6 mg/mL PVA ile birleştirilen %2 DMSO'nun, hücre zarını ve hücre iskeletini korurken en yüksek hücre sağ kalımını (yaklaşık %80) sağladığı buldular. 

Araştırmacıların SynAFP olarak adlandırdığı bu kombinasyon, hücrelerin soğuk stresinden sonra proteinleri daha normal bir şekilde bölmesine ve ifade etmesine de izin verdi. Ekip, SynAFP'yi ticari bir aloe vera kremiyle karıştırdı ve soğuğa maruz kalmadan 15 dakika önce farelerin derisine uyguladı. Krem, hiçbir tedavi uygulanmamasına kıyasla donma yarasının boyutunu, doku hasarını ve iltihabı azalttı ve iyileşmeyi hızlandırdı. Krem, soğuğa maruz kalmadan 30 dakika veya daha uzun süre önce uygulandığında donmayı önlemedi. Kremin çoklu uygulamaları cilde zarar vermedi. Araştırmacılar, antifriz kreminin insanlarda etkilerinin ve ne sıklıkta tekrar uygulanması gerektiğinin hala belirlenmesi gerektiğini söyledi.

Makale:pubs.acs.org