Yaşam
Neden Unutuyoruz?
Bilim insanları, belirli anılara erişme yeteneğimizdeki değişikliklerin çevresel geri bildirime ve öngörülebilirliğe dayandığını öne sürüyorlar. Unutmak, bir böcek olmaktan ziyade, beynin çevreyle dinamik olarak etkileşime girmesine izin veren işlevsel bir özelliği olabilir.
İçinde yaşadığımız gibi değişen bir dünyada, bazı anıları unutmak faydalı olabilir, çünkü bu daha esnek davranışlara ve daha iyi karar vermeye yol açabilir. Anılar, içinde bulunulan ortamla tamamen ilgili olmayan durumlarda kazanılmışsa, onları unutmak, refahımızı iyileştiren olumlu bir değişiklik olabilir.
Bu nedenle, aslında bilim adamları, önemli olan diğerlerini korurken bazı anıları unutmayı öğrendiğimize inanıyorlar. Unutmak, elbette, bilginin kaybolması pahasına gelir, ancak giderek artan bir araştırma grubu, en azından bazı durumlarda, unutmanın, hafıza kaybından ziyade değiştirilmiş hafıza erişiminden kaynaklandığını göstermektedir.
Yeni teori, Dublin Trinity College Biyokimya ve İmmünoloji Okulu ve Trinity College Nörobilim Enstitüsü'nde Doçent olan Dr. Tomás Ryan ve Toronto Üniversitesi Psikoloji Bölümü'nden Profesör Dr. Paul Frankland tarafından önerildi. Hem Dr. Ryan hem de Dr. Frankland, bu alanda disiplinlerarası çalışmalar yürüten Çocuk ve Beyin Gelişimi programı aracılığıyla bu iş birliğini sağlayan Kanadalı küresel araştırma kuruluşu CIFAR'ın üyeleridir.
Araştırma ekibi Trinity Biyomedikal Bilimler Enstitüsü'nde (TBSI) bulunan Dr. Ryan şunları söyledi; “Anılar, 'engram hücreleri' adı verilen nöron topluluklarında depolanır ve bu anıların başarılı bir şekilde hatırlanması, bu toplulukların yeniden etkinleştirilmesini içerir. Bunun mantıksal uzantısı, engram hücreleri yeniden etkinleştirilemediğinde unutmanın gerçekleşmesidir. Anıların kendisi hala oradadır, ancak belirli topluluklar etkinleştirilemezse, geri çağrılamazlar. Sanki anılar bir kasada saklanıyor ama kilidini açmak için kodu hatırlayamıyorsunuz. Yeni teorimiz, unutmanın, engram hücrelerini erişilebilir bir durumdan erişilemez bir duruma geçiren devre yeniden modellemesinden kaynaklandığını öne sürüyor. Unutma oranı çevresel koşullardan etkilendiğinden, unutmanın aslında hafıza erişilebilirliğini çevreye ve ne kadar tahmin edilebilir olduğuna göre değiştiren bir öğrenme şekli olduğunu öneriyoruz.”
Dr. Frankland; "Beynimizin unutmasının birden çok yolu var, ama hepsi engrama bir belleğin fiziksel düzenlemesine erişilmesini zorlaştıracak şekilde hareket ediyor."
Makale:nature.com