Biomedya - Biyoteknoloji & Yaşam Bilimleri

Erozyon, Kuzey Kutbu kıyılarını yok ediyor. Toprağın ısınması, kopmalara ve çökmelere yol açarak önemli altyapıları tehlikeye atabilir ve yerel nüfusun güvenliğini tehdit edebilir. Ek olarak, bu süreçler, topraklarda depolanan karbonu okyanusa salarak, Arktik Okyanusu'nun önemli bir karbon ve sera gazı deposu olarak rolünü değiştirebilir. Ayrıca iklim değişikliğinin artmasına katkıda bulunabilirler.

Çalışmanın baş yazarı, Hamburg Üniversitesi’nin İklim Araştırmaları için Mükemmellik Kümesi CLICCS'den Dr. David Nielsen, “İnsanlığın önümüzdeki yıllarda ne kadar sera gazı salacağına bağlı olarak bir dizi senaryodan geçtik. Araştırmaya göre, yalnızca mutlak anlamda giderek daha fazla kara kütlesi kaybolmakla kalmıyor; Her bir sıcaklık artışı derecesi ile, yıllık erozyon oranı metre cinsinden artıyor, aynı zamanda salınan milyonlarca ton karbon salınıyor. Sera gazı emisyonları kontrolsüz kalırsa veya yükselmeye devam ederse, oran 2100 yılına kadar iki katından fazla olabilir, bu da yılda üç metreye kadar erozyon kaybı anlamına gelir.

Çalışma etkilenen bölgelerin siyasi sosyal açıdan bilgi sağladıkları için korunması gerektiğini gösteriyor. Aynı zamanda, gelecekteki erozyon oranlarına ilişkin tahminler, permafrost'un çözülmesi ile Kuzey Kutbu'ndaki karbon salınımı arasındaki etkileşimler üzerine araştırmalar için vazgeçilmez bir temel sunar ve bunlar karşılıklı olarak birbirini güçlendirebilir. Nielsen'e göre: "Bulgularımız ayrıca daha fazla sürdürülebilirliğe ve önemli ölçüde daha düşük sera gazı emisyonlarına doğru bir geçişin yüzyılın ikinci yarısındaki ivmeyi yavaşlatabileceğini gösteriyor. Ancak kara kütlesi kaybını tamamen durdurmak mümkün olmayacak.”dedi.

Hamburg Üniversitesi, Max Planck Meteoroloji Enstitüsü, Alfred Wegener Enstitüsü, Helmholtz Kutup&Deniz Araştırmaları Merkezi ve Alman Meteoroloji Servisi'nden diğer araştırmacılarla birlikte Nielsen, ilk kez bir bütün olarak Kuzey Kutbu'nun gelecekteki dengesini hesapladı. Bu önemli bir başarı, çünkü kıyı erozyonu bölgeden bölgeye büyük farklılıklar gösteriyor. İklim araştırmacısı Nielsen;"Kuzey Kutbu'nda erozyon her zaman termal ve mekanik faktörlerin bir birleşimidir" diye açıklıyor. Bu nedenle hesaplamaları, mevcut Dünya sistemi modellerini gözlemsel veriler, dalga simülasyonları ve iklim yeniden analizleriyle ilişkilendirir. Ek olarak, ilgili kıyının konumuna ve şekline bağlı olarak, değişen dalga yükseklikleri görmeyi bekliyoruz. Artan sıcaklıkla, deniz buzu kaybolduğu için dalgaların menzili de artabilir.” şeklinde aktardı. 

Makale:nature.com