Biomedya - Biyoteknoloji & Yaşam Bilimleri

Yaşlanmayla ilgili en büyük genetik araştırmaya göre, bu proteinleri hedef alan ilaçlar geliştirmek, yaşlanma sürecini yavaşlatmanın bir yolu olabilir. Yaşlandıkça, bedenlerimiz yetişkinliğe ulaştıktan sonra gerilemeye başlar, bu da yaşa bağlı hastalıklar ve ölümle sonuçlanır. Bu son araştırma, hangi proteinlerin yaşlanma sürecini etkileyebileceğini araştırıyor.

Yaşlanma ve ölme hızımızı belirleyen birçok karmaşık ve ilgili faktör vardır ve bunlar arasında genetik, yaşam tarzı, çevre ve şans sayılabilir. Çalışma, proteinlerin bu süreçte oynadığı kısma ışık tutuyor.Bazı insanlar, ebeveynlerinden miras aldıkları DNA nedeniyle doğal olarak belirli proteinlerin daha yüksek veya daha düşük seviyelerine sahiptir. Bu protein seviyeleri sırayla bir kişinin sağlığını etkileyebilir.

Edinburgh Üniversitesi araştırmacıları, her biri yüz binlerce insan hakkında genetik bilgi içeren altı büyük genetik çalışmanın sonuçlarını insan yaşlanmasıyla birleştirdi.Araştırmacılar, incelenen 857 protein arasında, çeşitli yaşlanma önlemleri üzerinde önemli olumsuz etkileri olan iki tanesini belirledi.

Bu proteinlerin seviyelerinin yükselmesine neden olan DNA'yı miras alan insanlar, olmayanlara göre daha zayıftı, sağlıkları daha kötüydü ve istisnai olarak uzun bir yaşam sürme olasılıkları daha düşüktü.

Apolipoprotein(a) (LPA) adı verilen ilk protein karaciğerde yapılır ve pıhtılaşmada rol oynadığı düşünülür. Yüksek LPA seviyeleri, arterlerin yağlı maddelerle tıkandığı bir durum olan ateroskleroz riskini artırabilir. Kalp hastalığı ve felç olası bir sonuçtur.

İkinci protein, vasküler hücre yapışma molekülü 1 (VCAM1), esas olarak endotel hücrelerinin yüzeylerinde bulunur. Kan damarlarını kaplayan tek hücreli bir tabakadır. Protein, damarların genişlemesini ve geri çekilmesini kontrol eder ve kanın pıhtılaşmasında ve bağışıklık tepkisinde işlev görür.

VCAM1 seviyeleri, vücut bir enfeksiyon tespit ettiğini belirtmek için sinyaller gönderdiğinde artar, VCAM1 daha sonra, bu proteinlerin doğal olarak düşük seviyelerine sahip kişilerde görüldüğü gibi, bağışıklık hücrelerinin endotel tabakasını geçmesine izin verir.

Araştırmacılar, LPA ve VCAM1 düzeylerini azaltarak hastalıkları tedavi etmek için kullanılan ilaçların, yaşam kalitesini ve süresini iyileştirme gibi ek faydalar sağlayabileceğini söylüyorlar.

Böyle bir örnek, kalp hastalığı riskini azaltmanın bir yolu olarak LPA'yı düşürmek için bir ilacı test eden bir klinik deneydir.Şu anda VCAM1'i içeren hiçbir klinik çalışma yoktur , ancak farelerde yapılan çalışmalar, bu proteinin seviyesini düşüren antikorların, yaşlılık sırasında bilişi nasıl iyileştirdiğini göstermiştir.

Edinburgh Üniversitesi'ndeki MRC İnsan Genetiği Birimi'nde baş araştırmacı olan Dr. Paul Timmers, "Bu iki temel proteinin tanımlanması, sağlıklı yaşam yıllarının uzatılmasına yardımcı olabilir. Kanımızdaki bu protein düzeylerini düşüren ilaçlar, genetik piyangoyu kazanan ve genetik olarak düşük LPA ve VCAM1 seviyeleri ile doğan bireyler kadar sağlıklı ve uzun süre yaşamak için anahtar olabilir.” dedi.

Edinburgh Üniversitesi Usher Enstitüsü'nde İnsan Genetiği Başkanı Profesör Jim Wilson, "Bu çalışma, modern genetiğin, gelecekteki ilaçların ömrünü uzatmak için iki potansiyel hedefi belirleme gücünü gözler önüne seriyor." dedi.

Makale:nature.com